wordify
bokmålsordboka
pinne
SUBSTANTIV
Norrønt pinni
Lite smalt trestykke, plugg, stikke
Vedpinne, selepinne, strikkepinne
Stiv som en pinne (livløs, ubevegelig)
Slå, vippe pinne (spille pinnespill)
Ikke legge to pinner i kors
(etter gammel tro om at to ting som lå i kors, skulle ha magisk virkning) ikke gidde å gjøre noe som helst
Stå på pinne for
Være (overdrevent) tjenestevillig
Falle av pinnen
Miste sin høye stilling; bli himmelfallen
Vippe av pinnen
Om konkurrent eller lignende: slå ut, trenge unna
Bringe ut av fatning
Noe som minner om en pinne, liten fisk og lignende
Vi fikk bare noen pinner
dram, drink
Ta seg en pinne
Liten kjøtt- eller fiskerett ved siden av eller etter et grøtmåltid
pinne
VERB
Feste med pinner
pinnekjøtt
SUBSTANTIV
Tørket, saltet og røykt saueribbe (dampkokt på en rist av bjørkepinner)
pinnestol
SUBSTANTIV
Trestol med rygg av pinner
nynorskordboka
pinne
SUBSTANTIV
Norr. pinni
Lite og smalt stykke av tre el anna materiale; stikke
Fuglen sit på ein pinne
Ete sushi med pinnar
Ikkje leggje to pinnar i kross
La vere å hjelpe til, ikkje lyfte ein finger
Kjærleik på pinne
Sukkertøy festa på ein pinne
Bli ein pinne i likkista til nokon
Bli årsak til at nokon dør
Full pinne
Stor fart
Maksimal yting
Her blir det full pinne frå starten
Vi gav full pinne på dei siste etappane
Dette av pinnen
Bli overraska
Stiv som ein pinne
Svært stiv
Urørleg
Ho vart ståande stiv som ein pinne og venta på kva som ville kome
Stå på pinne for nokon
Gjere alt som ein annan ynskjer
Vandrande pinne
pinnedyr
Vippe av pinnen
Skuve til sides; fortrengje
Heimelaget let seg ikkje vippe av pinnen
Gjere forvirra
Mange blir vippa av pinnen av ny teknologi
Vippe pinne
Barneleik: støyte ein pinne av garde med ein annan pinne så langt som mogleg, og utan at motparten fangar han
Som etterledd i ord som:
bomullspinne, bomullspinn, selepinne, strikkepinne, strikkepinn, vedpinne, vedpinn
Noko som minner om ein pinne liten fisk eller liknande
Ingen storfisk, berre nokre pinnar
Liten dram eller matbit; oppstivar
Ta seg ein pinne
Liten kjøt- eller fiskerett ved sida av eller etter eit grautmåltid; jf grautpinne
Brukt som etterledd i samansetningar: skrøpeleg eller småleg person; pinn
pinne
VERB
Feste med pinnar
Pinne fast noko
pinnehamar, pinnehammar
SUBSTANTIV
Særleg før: hammar brukt til å plugge sko med