wordify
bokmålsordboka
ordre
SUBSTANTIV
Fransk, fra latin ordo ‘orden’
befaling, påbud
En ordre er en ordre
En stående ordre
Lystre ordre
Gi, få ordre om noe
Bestilling på varer
Annullere, si opp en ordre
Bedriften fikk store ordrer fra utlandet
I ordre
(vare) som er bestilt og i ferd med å klargjøres
Til egen ordre
(sjekk, verdibevis) som skal utbetales til en selv
ordrebok
SUBSTANTIV
Bok, register der en fører inn mottatte og aksepterte ordrer; jamfør ordre
ordreinngang
SUBSTANTIV
Det at ordrer kommer inn; jamfør ordre
Mengden av ordre
Fabrikken hadde god ordreinngang
ordreklausul
SUBSTANTIV
Nevning for ordene «eller ordre» på et verdipapir
nynorskordboka
ordre
SUBSTANTIV
Fransk; eigenleg same opphav som orden
påbod, pålegg; befaling
Få, gje ordre om noko
Lystre ordre
Ein ståande ordre
tinging
Fabrikken fekk ein stor ordre frå utlandet
Skip i ordre (skip som er tinga (og under bygging))
Annullere, seie opp ein ordre
Til eigen ordre
(sjekk, verdibevis) som skal betalast ut til ein sjølv
ordrebok
SUBSTANTIV
Bok, register der ein fører inn mottekne og godtekne ordrar
ordregistrant
SUBSTANTIV
ordarkiv; ordsamling
ordreinngang
SUBSTANTIV
Det at ordrar kjem inn
ordremengd
Fabrikken har god ordreinngang