bokmålsordboka
opusnummer
SUBSTANTIV
Tall som viser rekkefølgen en komponist har laget verkene sine i
opart
SUBSTANTIV
Engelsk
opera
SUBSTANTIV
Italiensk av opera per musica ‘musikkverk’
Teaterstykke der replikkene synges (til orkestermusikk); jamfør operette, syngespill
Operaen ‘Orfeo’ av Monteverdi
Institusjon som oppfører slike musikkdramatiske verker
Være engasjert ved operaen
Teaterbygning der det oppføres operaer
Gå i operaen
opasitet
SUBSTANTIV
Av opak
Ugjennomsiktighet
nynorskordboka
op
SUBSTANTIV
Norrønt op; samanheng med open
Ope rom; hol, opning, rivne; spalte, sprekk
Eit op i gjerdet, veggen
openberring
SUBSTANTIV
Etter tysk Offenbarung
Det å openberre eller bli openberra
Openberringa av sanninga
Noko som blir openberra; syn, visjon
Ha ei openberring frå ein helgen
I religiøst mål: melding som mennesket får frå eit høgare vesen (Gud)
Få ei openberring frå Gud
Johannes’ openberring (apokalypsen i Det nye testamentet)
openberrar
SUBSTANTIV
Noko(n) som gjer kjent eller openberrar
opal
SUBSTANTIV
Gjennom latin, eller gresk frå sanskrit upala ‘(edel)stein’
Amorft mineral av silisiumoksid med ei skiftande mengd vatn, brukt til smykke