wordify
bokmålsordboka
omdømme
SUBSTANTIV
Norrønt umdǿmi
dom, vurdering
Stå høyt i folks omdømme
Evne til å dømme, dømmekraft
Ha et sunt omdømme
nynorskordboka
omdøme, omdømme
SUBSTANTIV
Norrønt umdǿmi
Evne til å dømme om noko; dømekraft; skjøn
Ha eit sikkert omdøme
Dom, meining (om noko(n)); rykte
Stå høgt i folks omdøme
Tenkje på omdømet sitt