wordify
bokmålsordboka
benevnelse
SUBSTANTIV
betegnelse, nevning
En god benevnelse
Gå til ordforklaring for "benevnelse"
nynorskordboka
nemne
SUBSTANTIV
Norrønt nefni i samansetningar; samanheng med nemne
Særleg i samansetningar: namn, nemning
Godnemne
Samnemne
Utnemne
nemne
VERB
Norrønt nefna; av namn
Gje namn, kalle, namne
Seie (namnet på), rekne, gje opp; uttale
Eg vil ikkje nemne namn
Nemne nokon ved, på namn
Når ingen er nemnd, er ingen kjend
Han nemnde ikkje eit ord om det
Kongen i statsråd nemner ut embetsmenn (utnemner)
Ingen nemnd, ingen gløymd
Vending i takketale e l der ein takkar ei gruppe utan å namngje nokon einskild
Nemne opp
Peike ut (eit utval, ei verje)
Snakke om, omtale, kome inn på, fortelje
Eg skal nemne saka for henne
Problemet er ikkje nemnt i boka
Nemne på
Ymte om
nemneform
SUBSTANTIV
I grammatikk:
nominativ
infinitiv
nemneverdig
ADJEKTIV
nemnande
Det har ikkje kome nemneverdig regn i natt