bokmålsordboka
moll
SUBSTANTIV
Gj ty.; fra lat., av mollis ‘myk, mild’
toneart med liten ters; t_forsk_f dur
Stykket går i moll
Overf: mørk, sørgmodig stemning
Talen var stemt i moll
mollakkord
SUBSTANTIV
Akkord med liten ters og ren kvint
mollskala
SUBSTANTIV
Toneskala med liten ters
molltreklang
SUBSTANTIV
Jamfør mollakkord
nynorskordboka
moll
SUBSTANTIV
Gj ty.; frå lat., av mollis ‘mjuk, mild’
Toneart og skalatype med liten ters; mots dur
Stykket går i moll
I overf: mørk, sørgmodig stemning
Diktet var stemt i moll
mollakkord
SUBSTANTIV
Akkord med liten ters og rein kvint
mollskala
SUBSTANTIV
Toneskala med liten ters
molltreklang
SUBSTANTIV
Jamfør mollakkord