wordify
bokmålsordboka
menneske
SUBSTANTIV
Fra gammelfrisisk manniska, menneska, jamfør norrønt manneskja og mennskr ‘menneskelig’; beslektet med mann
I zoologi: den høyest utviklede og tallrikeste arten av pattedyr, Homo sapiens
I flertall: folk; individ, person
Ha noe godt i huset om det skulle komme et menneske
Det var ikke et menneske å se
Et godt, dårlig, ondt menneske
Menneskets natur
Det moderne menneske
Menneskenes liv og historie
Mennesket spår, men Gud rår
Mennesker og dyr
Friluftsmenneske, kvinnemenneske, ordensmenneske, overmenneske, stemningsmenneske
Med tanke på menneskets begrensning:
Hun er da bare et menneske
Med tanke på menneskets verdi:
Han er da et menneske, han også
I tiltale og omtale (ofte nedsettende):
Jeg kjenner ikke disse menneskene
Hva er det du gjør, menneske!
Kom inn da, menneske!
Aldri bli menneske igjen
Være fysisk eller psykisk nedbrutt
Som et nytt og bedre menneske
(bli, kjenne seg) uthvilt; positivt forandret
menneskealder
SUBSTANTIV
Tidsrom mellom to generasjoner, 30–33 år
mannsalder; svært lang tid
menneskeape
SUBSTANTIV
Fellesbetegnelse for de menneskelignende apene orangutang, gorilla og sjimpanse
menneskebarn
SUBSTANTIV
barn
menneske
nynorskordboka
menne
SUBSTANTIV
Norrønt menni; av mann
Særleg i samansetningar: menneske
Einmenne
Godmenne
Heilagmenne
Ovmenne
Vere menne til noko (vere mann for)
menneske
SUBSTANTIV
Sjå menneskje; genus truleg frå dansk
Den høgast utvikla arta av pattedyr; Homo sapiens
individ, person; i fleirtal: folk
Menneske og dyr
Gud og menneske
Det moderne mennesket
Ein by med 380 000 menneske
Eit godt menneske
Eit vakse menneske
Det var ikkje eit menneske å sjå
Ha noko godt i huset i tilfelle det skulle kome eit menneske
Som etterledd i:
bymenneske, friluftsmenneske, gjennomsnittsmenneske, ordensmenneske, overmenneske, stemningsmenneske
Individ med tanke på menneskelege eigenskapar; til skilnad frå maskin
Ho er da berre eit menneske
Han er da eit menneske, han òg
Aldri bli menneske att
Etter ei ulukke: vere fysisk el. psykisk nedbroten
Nytt og betre menneske
Positivt forandra
òg: utkvilt
Bli, kjenne seg som eit nytt (og betre) menneske
I tiltale og omtale (ofte nedsetjande):
Kom inn da, menneske!
Kva er det du gjer, menneske!
Stakkars menneske
Eg kjenner ikkje desse menneska
menneskealder
SUBSTANTIV
Tidsrom mellom to generasjonar, det vil seie 30–33 år
mannsalder; svært lang tid
menneskeape
SUBSTANTIV
Samnemning for dei menneskeliknande apene orangutang, sjimpanse og gorilla