wordify
bokmålsordboka
markant
ADJEKTIV
Fra fransk; se markere
Med skarpe konturer, framtredende, karakteristisk, klar, markert
En markant personlighet
Et markant standpunkt
Markante trekk i utviklingen
nynorskordboka
markant
ADJEKTIV
Frå fransk; eigenleg presens partisipp av markere
Som merkjer seg tydeleg ut; klar, klår, skarp
Markante drag i utviklinga
Eit markant standpunkt
Ein markant personlegdom