bokmålsordboka
manne
VERB
Norrønt manna ‘oppdra til en dyktig mann’
manndaude, mannedaude
SUBSTANTIV
epidemi som mange dør av
Den store manndauden (svartedauden)
mannebarn
SUBSTANTIV
mannebein, manneben
SUBSTANTIV
knokkel fra et menneske
Spøk. mannfolk
nynorskordboka
manne
VERB
Norrønt manna; av mann
Hyre, skaffe mannskap til
Manne ein båt
manneætt
SUBSTANTIV
mannebein
SUBSTANTIV
Norrønt mannabein
Knokkel frå eit menneske
Skjemtande: mannfolk
mannebarn
SUBSTANTIV