wordify
bokmålsordboka
kveik
SUBSTANTIV
Av kveike
Forfriskning; ny kraft, nytt mot
Få en kveik
Sette ny kveik i en
kveik
SUBSTANTIV
Jf norr. kveikar flertall
Tradisjonell, norsk ølgjær
Kjøl ned vørteren og tilsett kveiken
kveike
SUBSTANTIV
Norrønt kveikja
Tørre kvister og lignende til å tenne opp med; tennved
kveike
VERB
Norrønt kveikja; jamfør kvikk
Gjøre opp ild; tenne
Kveike opp i ovnen
Kveike pipa
Gi ny kraft; sette mot i; styrke
Kveike seg på noe sterkt
Kjenne seg kveikt
nynorskordboka
kveik
SUBSTANTIV
Av kveikje
Det å kveikje; ny kraft; nytt mot
Få ein kveik
Setje kveik i
kveik
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt kveikar fleirtal
Tradisjonell, norsk ølgjær
Kveik frå Voss
kveik
ADJEKTIV
Samanheng med kvik
Frisk, livleg
Ho har vore litt kveikare den siste tida
kveike
SUBSTANTIV
Norrønt kveikja
Tørre kvister og liknande til å gjere opp eld med; tennved