bokmålsordboka
korrekt
ADJEKTIV
Et korrekt sitat
Gi korrekte opplysninger
Etter reglene, feilfri, uklanderlig
Være korrekt antrukket
Hun er alltid ytterst korrekt
korrektiv
SUBSTANTIV
Middel til å beriktige eller prøve riktigheten av noe
Boka er et korrektiv til de tradisjonelle lærebøkene
korrektur
SUBSTANTIV
(gjennomsyn og retting av) prøvetrykk
Få siste korrektur(en) fra trykkeriet
Boka foreligger i korrektur
Oppdage feil under korrekturen
Lese korrektur på en bok
korrekturleser
SUBSTANTIV
Person som leser korrektur
nynorskordboka
korrekt
ADJEKTIV
Frå latin; sjå korrigere
Ei korrekt opplysning
Eit korrekt sitat
Etter føresegn, sedvane; feilfri, lytelaus
Korrekt framferd
Ein korrekt herre
korrektiv
SUBSTANTIV
Middel, rådgjerd til å rette, forbetre eller kontrollere noko med
korrektur
SUBSTANTIV
Frå latin; sjå korrigere
Det å rette prøvetrykk før den endelege prentinga
Lese korrektur på ei bok
Få den siste korrekturen
korrekturark
SUBSTANTIV
Ark med prøvetrykk