bokmålsordboka
koloritt
SUBSTANTIV
Fargevirkning, fargetone
Lokalkoloritt, tidskoloritt
Historisk koloritt
nynorskordboka
koloritt
SUBSTANTIV
Italiensk ‘farga’; sjå kolorere
Fargesamansetjing i eit målarstykke
Klangfarge i eit musikkstykke
Fargeverknad; svip, særmerke
Historisk koloritt