wordify
bokmålsordboka
kanal
SUBSTANTIV
Fra lat. ‘renne’; av gr. kanna ‘siv, rør’
Kunstig vannvei eller stor vannledning
Grave en kanal
Gå langs kanalene i Amsterdam
Ta en båttur på kanalene
Rør som fører væske i en levende organisme
Som etterledd i ord som:
tarmkanal, tårekanal
Rørlignende hulrom i vegg, gulv el tak
Som etterledd i ord som:
luftekanal
Sending fra fjernsyns- eller radiostasjon på en bestemt frekvens
Skifte kanal
Forhåndsinnstilte kanaler
Som etterledd i ord som:
radiokanal, tv-kanal, TV-kanal
Mulighet til å påvirke eller få informasjon
Kjenne de riktige kanalene
Holde diplomatiske kanaler åpne
sund
Kanalen el Den engelske kanal
kanalje
SUBSTANTIV
Gj fr.; fra it. canaglia ‘hundepakk’; av lat. canis ‘hund’
skurk; skøyer
kanalsvømmer
SUBSTANTIV
Person som har svømt over Den engelske kanal
kanalvelger
SUBSTANTIV
Knapp til å skifte kanal med
nynorskordboka
kanal
SUBSTANTIV
Frå lat. ‘renne’; av gr. kanna ‘siv, røyr’
Kunstig vassveg el stor vassleidning
Grave ein kanal
Dei reiste på kanalen fleire gonger
Røyr som fører væske i ein levande organisme
Som etterledd i ord som:
tarmkanal, tårekanal
Røyrliknande holrom i vegg, golv el tak
Som etterledd i ord som:
luftekanal
Sending frå fjernsyns- eller radiostasjon på ein bestemd frekvens
Skifte kanal
Folk ser på fleire kanalar enn dei gjorde før
Som etterledd i ord som:
radiokanal, tv-kanal, TV-kanal
Moglegheit til å påverke eller få informasjon
Kjenne dei rette kanalane
Halde kanalane opne inn der makta sit
sund
Den engelske kanalen
kanalanlegg
SUBSTANTIV
anlegg av kanal(ar)
kanalavgift
SUBSTANTIV
Avgift for å bruke ein kanal
kanalje
SUBSTANTIV
Gj fr.; frå it. canaglia ‘hundepakk’; av lat. canis ‘hund’
skurk; skøyar