wordify
bokmålsordboka
humør
SUBSTANTIV
Av fransk humeur; samme opprinnelse som humor
sinnsstemning, lune
Være i dårlig humør
Være i strålende humør
Humøret var på topp
sinn, gemytt
Ha et lyst humør
Lys sinnsstemning, godt lune
Være ute av humør
Miste helt humøret
Ta motgangen med humør
humørfylt
ADJEKTIV
Som er fylt eller preget av godt humør
En humørfylt jente
Gi en humørfylt beskrivelse av noe
humørsyk, humørsjuk
ADJEKTIV
Med skiftende og ofte dårlig humør
nynorskordboka
humør
SUBSTANTIV
Av fransk humeur; same opphav som humor
sinnsstemning, lune
Vere i strålande humør
Vere i dårleg humør
Heile turen var humøret på topp
sinn, gemytt
Ha eit lett humør
Lys sinnsstemning, godt lune, lett hug
Vere i humør
Det er humør over han
Ta noko med humør
humørfylt
ADJEKTIV
Som er fylt eller merkt av godt humør
Ein humørfylt kar
Ein humørfylt skildring
humørsjuk
ADJEKTIV
Med skiftande og ofte dårleg humør