wordify
bokmålsordboka
hul, hol
ADJEKTIV
Norrønt holr
Som har et tomt rom innvendig
Veggen var hul
En hul trestamme
Som mild ed:
Hva i huleste er det du har funnet på?
Som har rundaktig, skålformet fordypning
Ha hule kinn
Trappetrinnene var slitt hule
Ha i sin hule hånd
Ha fullstendig kontroll over
Hul sjø
Høy og skavlet sjø
falsk, tom
Mye av det han sier, virker hult
Hule fraser
dyp, djup
En hul hoste
En hul stemme
hula, hula-hula
SUBSTANTIV
Fra hawaiisk
Opprinnelig polynesisk, pantomimisk dans, kjent fra Hawaii; huladans
Sang og musikk til huladans
hulag
SUBSTANTIV
hodelag
nynorskordboka
hula, hula-hula
SUBSTANTIV
Frå hawaiisk
Opphavleg polynesisk, pantomimisk dans, kjend frå Hawaii; huladans
Song og musikk til huladans
huladans, hula-hula-dans
SUBSTANTIV
Opphavleg polynesisk, pantomimisk dans, kjend frå Hawaii; hula