bokmålsordboka
falsk
SUBSTANTIV
Av falsk
forfalsking, særlig av dokumenter
falsk
ADJEKTIV
Gj l.ty.; fra lat. fallere ‘bedra’
Ikke virkelig el egentlig; usann
Gi en falsk forklaring
Falske forhåpninger
På falske premisser
Falsk alarm
Falsk nyhet
Sak som blir presentert som en nyhet, men som ikke har grunnlag i faktiske forhold
De sprer falske nyheter på nettet
Falske perler
Falske penger
Falskt pass
Falsk beskjedenhet
Falsk krupp
Krupplignende betennelse i strupehodet
Jamfør krupp
Brukt som adv
Skrive falskt
Falske venner
Gi et falskt bilde av noe
Spille falskt
Jukse i kortspill
Med urene toner
Falsk sang
Brukt som adverb:
Hun synger falskt
falskhet
SUBSTANTIV
Det å være svikefull; uærlighet
Svik, løgn og falskhet
falskmyntner
SUBSTANTIV
Av tysk Falschmünzer
Person som lager falske penger
nynorskordboka
falsk
SUBSTANTIV
Av falsk
forfalsking, særleg av dokument
Vere utan falsk
falsk
ADJEKTIV
Gjennom l.ty.; frå lat. fallere ‘svike’
Ikkje eigenleg eigentleg verkeleg; utan grunnlag; galen, usann, urett, grunnlaus
På falske premissar
Under falske føresetnader
Gje eit falskt bilete av situasjonen
Falsk alarm
Falsk forklaring
Falskt nyhende
Sak som blir presentert som eit nyhende, men som ikkje har grunnlag i faktiske tilhøve
Dei spreier falske nyhende på nettet
Falsk krupp
Kruppliknande betennelse i strupehovudet, jf krupp
Falske perler
Kjøpe eit falskt pass
Falsk underskrift
Brukt som adverb
Skrive falskt
Falske vener
Gje eit falskt bilete av situasjonen
Spele falskt
Jukse i kortspel
Med ureine tonar
Falsk song
Brukt som adverb:
Dei song falskt
falskar
SUBSTANTIV
Person som forfalske; falsknar
falske
SUBSTANTIV
Norrønt fǫlski; samanheng med fal
Lett (kvit) oske som viser konturane av noko som har brunne