bokmålsordboka
egentlig
ADJEKTIV
Fra lavtysk, jamfør norrønt eiginigr ‘egen, særlig’; av egen
Virkelig, sann; faktisk, reell
Den egentlige grunnen
Den egentlige hensikten
Den egentlige vinneren av konkurransen
Han satt med den egentlige makten
Fra begynnelsen; opprinnelig
I ordets egentlige betydning
I det egentlige England
Brukt som adverb
Karneval betyr egentlig ‘farvel til kjøtt’
Brukt som adverb: i virkeligheten; strengt tatt; innerst inne
Det er egentlig for sent
Egentlig kan jeg ikke fordra henne
Hva er det egentlig du mener?
nynorskordboka
eigenleg, eigentleg
ADJEKTIV
Frå lågtysk, jamfør norrønt eiginligr ‘eigen, særleg’; av eigen
Verkeleg, sann; faktisk, reell
I eigenleg forstand
Den eigenlege grunnen
Dei eigenlege eigarane av bustaden
Den eigenlege sanninga
Frå byrjinga; opphavleg
Han var eigenleg prest
Brukt som adverb
Ecru tyder eigenleg ‘ubleikt’
Brukt som adverb: i røynda; strengt teke; i grunnen
Kva meiner du eigenleg?
Eigenleg burde eg liggje til sengs
Eigenleg var ho ikkje så snill