wordify
bokmålsordboka
haukete, hauket
ADJEKTIV
I_pol: med aggressiv holdning, ofte i økonomiske og utenrikspolitiske saker; t_forsk_f duete
Det var ventet en haukete tone fra sentralbanksjefen
Retningen innebærer en mer haukete utenrikspolitikk
hauke
VERB
Av hau
rope; lokke på buskap; huie
Det hauket oppe i lia
Ungene lo og hauket
nynorskordboka
haukete
ADJEKTIV
I pol: med aggressiv haldning, ofte i økonomiske og utanrikspolitiske saker; til skilnad frå duete
Bankane hever renta etter haukete fråsegn
Signala tyder på ein meir haukete utanrikspolitikk
hauk
SUBSTANTIV
Det å hauke
Setje i eit hauk