wordify
bokmålsordboka
havn, hamn
SUBSTANTIV
Norrønt hǫfn; av ha
beite, beitemark
Bruke jordet som havn for hestene
havnegang, hamnegang
SUBSTANTIV
havn
havnehage, hamnehage
SUBSTANTIV
Inngjerdet hamn, havnegang
havning, hamning
SUBSTANTIV
Det å havne; beiting
havn, hamn
Trenge havning for en ku og to sauer
nynorskordboka
hamn
SUBSTANTIV
Norrønt hǫfn; samanheng med hevje
Stad der fartøy kan losse og laste eller søkje livd for vind og sjøgang
Byen hadde ei ypparleg hamn
Båten måtte søkje hamn
Kunstig hamn
Som etterledd i ord som:
båthamn, naudhamn, nødhamn, utskipingshamn
I overført tyding: trygg tilhaldsstad; livd
I hamn
På plass, i orden
Avsluttet eller gjennomført
Dei kom vel i hamn med prosjektet
Avtalen er no i hamn
Få i hamn ein ny plan
hamn
SUBSTANTIV
Norrønt hǫfn; av ha
beite, beitemark
Ein del av jordet vart frådelt til hamn
hamneanlegg
SUBSTANTIV
Av hamn
Hamn med kaier, pirar, dokker, pakkhus og liknande
hamnearbeidar
SUBSTANTIV
bryggjearbeidar