bokmålsordboka
fromme
SUBSTANTIV
Fra lavtysk; beslektet med from
from
ADJEKTIV
Fra lavtysk ‘dyktig, tapper, rettskaffen’; beslektet med fram
En from kvinne
Fromme tanker
From som et lam
Se from ut
Sette opp et fromt ansikt
Fromt ønske
ønske som en nesten ikke venter vil bli oppfylt
Dette ble bare stående som et fromt ønske
nynorskordboka
fromme
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; av from
from
ADJEKTIV
Frå lågtysk ‘dyktig, tapper, rettskaffen’; samanheng med fram
Ein from kristen
Vere from som eit lam
Gjere seg from
Fromt ynske
Ynske som ein nesten ikkje ventar vil bli oppfylt
Det er berre eit fromt ynske