bokmålsordboka
frisk
SUBSTANTIV
Av frisk
frisk
ADJEKTIV
Fra lavtysk; samme opprinnelse som fersk
Som ikke har begynt å tape seg; fersk, god, uskjemt, ren
Friske egg
Friske grønnsaker
Friske blomster
Frisk luft
Ha frisk pust
Fornyet, usvekket
Friskt mot
Slippe til friske krefter
Leve i friskt minne
Nylig hendt eller laget; fersk
Friske spor
Friske inntrykk
Som har god helse; sunn, bra; motsatt syk
Bli frisk av sykdommen
Være frisk og rask
Hun er fortsatt ikke frisk etter skaden
Livlig, kvikk, feiende
Friske farger
Frisk kjøring
Et friskt oppgjør
Friske fraspark
Godt spill og friske takter i laget
Brukt som adverb
Vinden blåste friskt
Frisk bris
Middels sterk vind med styrke fra 8,0 til 10,7 m/s (meter per sekund)
direkte, vågal, uredd
Hun holdt en frisk tale i FN
Forfriskende, svalende; kald
Et friskt bad
Friskt vær
Det er friskt på fjellet i dag
friskare
SUBSTANTIV
Av fri og skare
friskfyr
SUBSTANTIV
Munter, flott fyr
nynorskordboka
frisk
SUBSTANTIV
Av frisk
frisk
ADJEKTIV
Frå lågtysk; same opphav som fersk
Som ikkje har byrja å tape seg; fersk, god, uskjemd, rein
Friske grønsaker
Friske egg
Frisk blomstrar
Fylle på friskt vatn
Sleppe inn frisk luft
Ha frisk pust
Fornya, uveikt
Friskt mot
Sleppe til friske krefter
Leve i friskt minne
Nyleg hend eller laga; fersk
Friske spor
Friske inntrykk
Som har god helse; sunn, bra; motsett sjuk
Bli frisk etter sjukdomen
Ikkje kjenne seg heilt frisk
Vere frisk og sterk
Ho vart frisk av lungebetennelsen
Livleg, kvikk, feiande
Friske fargar
Frisk musikk
Frisk vind
Friskt tråv
Friske fråspark
Han var ein frisk kar
Brukt som adverb
Det brann friskt
Frisk bris
Middels sterk vind med styrke frå 8,0 til 10,7 m/s (meter per sekund)
direkte, vågal, uredd
Vi må tole såpass frisk tale
Forfriskande, kveikjande, svalande; kald
Friskt vêr
Ta seg eit friskt bad
Det er friskt ute no
friskare
SUBSTANTIV
Av fri og skare
frisking
SUBSTANTIV