wordify
bokmålsordboka
frik
SUBSTANTIV
Av engelsk freak
friker
En frik med militærveske og svarte olabukser
Påfallende særling
Morderen i filmen var en skallete frik med briller og bart
Person som er ekstremt opptatt av noe
Han var en frik på detaljer
frikadelle
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra italiensk fritto ‘stekt’, opprinnelig av latin frigere ‘riste, steke’; jamfør fritere
Stekt kjøttbolle laget av fin, lett kjøttfarse
frikar
SUBSTANTIV
Av fri og kar
Person som ingen hamler opp med, særlig i slåssing
Person som er uavhengig av plikter eller vanlige regler
frikassé, frikasse
SUBSTANTIV
Av fr. fricasser ‘stue’; besl med fritere
Matrett som består av kokte kjøttstykker med grønnsaker i lys saus
nynorskordboka
frik
SUBSTANTIV
Av engelsk freak
frikar
På 70-talet var ein anten soss eller frik
Påfallande særling
Person som er ekstremt oppteken av noko
Han er ein frik når det gjeld friidrett og skisport
frikadelle
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå italiensk fritto ‘steikt’, opphavleg av latin frigere ‘riste, steike’; jamfør fritere
Steikt kjøtbolle av fin, lett kjøtfarse
frikar
SUBSTANTIV
Av fri og kar
Person som ingen hamlar opp med, særleg i slåsting
Person som ikkje er bunden av plikter eller vanleg levemønster
frikar
SUBSTANTIV
Av engelsk freak ‘noko avstikkande’
Person, særleg ungdom, som er ukonvensjonell og uvørden i klesdrakt og livsstil og gjerne i opposisjon til samfunnet; til skilnad frå soss
Langhåra frikarar i San Fransisco
Ho vart ein kultfigur for frikarar på 70-talet