bokmålsordboka
frikar
SUBSTANTIV
Av fri og kar
Person som ingen hamler opp med, særlig i slåssing
Person som er uavhengig av plikter eller vanlige regler
nynorskordboka
frikar
SUBSTANTIV
Av fri og kar
Person som ingen hamlar opp med, særleg i slåsting
Person som ikkje er bunden av plikter eller vanleg levemønster
frikar
SUBSTANTIV
Av engelsk freak ‘noko avstikkande’
Person, særleg ungdom, som er ukonvensjonell og uvørden i klesdrakt og livsstil og gjerne i opposisjon til samfunnet; til skilnad frå soss
Langhåra frikarar i San Fransisco
Ho vart ein kultfigur for frikarar på 70-talet
frik
SUBSTANTIV
Av engelsk freak
Frikar
På 70-talet var ein anten soss eller frik
Påfallande særling
Person som er ekstremt oppteken av noko
Han er ein frik når det gjeld friidrett og skisport