wordify
bokmålsordboka
frakturskrift
SUBSTANTIV
Skrift i fraktur
frakk
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra fransk, opprinnelig germansk
Sidt (ytter)plagg
Gå med frakk
Være kledd i fotsid frakk
frakkeerme
SUBSTANTIV
erme på frakk
frakkeflak
SUBSTANTIV
flak på frakk; frakkeskjøt
nynorskordboka
frak, frakk
ADJEKTIV
Mellomnorsk frakker; samanheng med frek
I god stand; gjæv, dugande, helsig
Ein frak gard
Frake greier
Vere frak til å lese
Han er ikkje frak for tida
Det er ikkje frakt med dei
frakk
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå fransk, opphavleg germansk
Sidt (ytter)plagg
Gå i hatt og frakk
frakke
SUBSTANTIV
frakk
frakkeerm
SUBSTANTIV
erm på frakk