wordify
bokmålsordboka
fraktur
SUBSTANTIV
Fra latin; beslektet med fragment
Skrifttype med spisse, brutte former som er utviklet fra gotisk skrift
Brudd på knokkel; beinbrudd
frakturskrift
SUBSTANTIV
Skrift i fraktur
nynorskordboka
fraktur
SUBSTANTIV
Frå latin; samanheng med fragment
Skrifttype med spisse, kantete former utvikla frå gotisk skrift
Brot på knokkel; beinbrot
frakturskrift
SUBSTANTIV
Skrift i fraktur