bokmålsordboka
fôrmargkål, formargkål, fôrmargskål, formargskål
SUBSTANTIV
bladkål som dyrkes og brukes til fôr
nynorskordboka
formar
SUBSTANTIV
Person som formar noko, særleg om fagarbeidar på støyperi
forme
VERB
Norrønt forma; av form
Gje ei viss form; lage, danne, skape
Forme ein figur i sand
Forme eit spørsmål
Forme ut eit program
Eit landskap som er forma av menneske
Forme om
Gje anna form
Endre
Forme om råstoff
Forme om heile systemet
Forme seg
Ta eller ha ei viss form
Støypen formar seg etter underlaget
Talen forma seg som eit åtak på leiinga
Gje visse eigenskapar; påverke
Heimen formar barna
Elevane blir forma av verdiane dei møter i skulen
formå
VERB
Frå lågtysk; av for- og måtte i tyding ‘kunne’
Ha dugleik eller høve til; greie, makte, evle
Gjere alt ein formår