bokmålsordboka
forbausende
ADJEKTIV
Ha en forbausende tålmodighet
Brukt som adverb
Forbausende lett
forbause
VERB
Fra lavtysk ‘forvirre, forskrekke’
Resultatet forbauset dem
Det forbauser meg ikke
Ingenting forbauser meg lenger
Brukt som adjektiv
Se forbauset ut
Si med en forbauset undertone
nynorskordboka
forbausande
ADJEKTIV
Ha ei forbausande evne til å halde ut
Brukt som adverb
Forbausande lett
forbause
VERB
Gjennom bokmål, frå lågtysk ‘forvirre, forskrekke’
Gjere forundra, forstøkt eller forvirra; forbløffe, overraske; jamfør forbausande
Dette forbausar meg
Brukt som adjektiv
Ein forbausa vinnar
Sjå forbausa ut