wordify
bokmålsordboka
florentiner
SUBSTANTIV
Person fra Firenze
florett
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra fransk fleuret
I idrett: fektevåpen med tynn, rektangelformet klinge i stål der spissen ender i en plate eller en bryter for elektrisk støtmarkering
florere
VERB
Fra latin; av flor
Vokse, blomstre; utfolde seg, bre seg
Korrupsjonen florerer
Det florerer med påstander
florentinsk
ADJEKTIV
Som gjelder Firenze og florentinere
nynorskordboka
flore
SUBSTANTIV
Av flo og flor
flo; flak
Leggje i florer
florentinar
SUBSTANTIV
Person frå Firenze
florett
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå fransk fleuret
I idrett: fektevåpen med ei tynn, rektangulær klinge i stål der spissen endar i ei plate eller ein elektrisk brytar
florere
VERB
Frå latin; av flor
Vekse, bløme; utfalde seg, breie seg
Rykta florerer
Forumet florerer av hat og framandfrykt