bokmålsordboka
flassete, flasset
ADJEKTIV
Som flasse
Flassete murvegger
Som har mye flass
Han er skitten og flassete
flass
SUBSTANTIV
Jamfør islandsk flas ‘tynt skall, skorpe’; trolig beslektet med flis og flak
Avskallede små flak fra hudens overflate, særlig fra hodebunnen
Være plaget med flass
Et middel mot flass
flasse
VERB
Løsne og falle av i flak
Malingen på låven flasser
Huden flasset av
Miste hud, bark, maling eller lignende i små flak
Veggene flasser
Flasse på ryggen
Ha flass
Hodebunnen flasser
nynorskordboka
flasete, flassete
ADJEKTIV
Som flase
Hus med flasete balkongar
Som har mykje flas
Eg er så flasete i håret
flas, flass
SUBSTANTIV
Jamfør islandsk flas ‘tynt skal, skorpe’; truleg samanheng med flis og flak
Avskala små flak frå overflata av huda, særleg frå hovudbotnen
Vere plaga av flas
Fjerne flasset
Lita flis; lite flak eller skal; hinne