wordify
bokmålsordboka
finale
SUBSTANTIV
Fra italiensk
slutt, avslutning, ende
Punktum finale
Brukt for å markere at noe er ugjenkallelig slutt
I musikk: sluttsats av sonateverk; sluttscene i en operaakt; til forskjell fra ouverture
Avsluttende kamp i et mesterskap; jamfør kvartfinale og semifinale
Komme til finalen
finaleheat
SUBSTANTIV
Siste og avgjørende heat
finalekamp
SUBSTANTIV
Finale
finaleomgang
SUBSTANTIV
Siste omgang i en konkurranse
nynorskordboka
finale
SUBSTANTIV
Frå italiensk
slutt, avslutning, ende
Punktum finale
Brukt for å markere at noko er ugjenkalleleg slutt
I musikk: sluttsats i eit musikkverk i sonateform; sluttscene i akt av opera; til skilnad frå ouverture
Avsluttande kamp i ein meisterskap; jamfør kvartfinale og semifinale
Kvalifisere seg til finalen
finalekamp
SUBSTANTIV
Finale
finalemotstandar
SUBSTANTIV
Motstandar i ein finale
finaleomgang
SUBSTANTIV
Siste omgang i ein konkurranse