wordify
bokmålsordboka
fallitt
SUBSTANTIV
Av fallitt
konkurs
Være på fallittens rand
feilslag, fiasko, nederlag
Spille fallitt
Mislykkes
Prosjektet har spilt fallitt
fallitt
ADJEKTIV
Fra italiensk; av fallere
Som har gått fallitt konkurs
Erklære seg fallitt
Firmaet er fallitt
fallittbo, fallittbu
SUBSTANTIV
Jamfør bo
konkursbo
nynorskordboka
fallitt
SUBSTANTIV
Av fallitt
konkurs
Vere på randa av fallitt
feilslag, fiasko, nederlag
Spele fallitt
Mislykkast
Prosjektet har spela fallitt
fallitt
ADJEKTIV
Frå italiensk; av fallere
Som har gått fallitt konkurs
Bedrifta er fallitt
Gå fallitt
fallittbu
SUBSTANTIV
konkursbu
fallitterklæring
SUBSTANTIV
Kunngjering om at ein er fallitt
I overført tyding: vedgåing av at ein ikkje greier ein viss ting (med samtidig tap av ære)
Det ville vere ei fallitterklæring å gje seg midt i arbeidet