wordify
bokmålsordboka
durabel
ADJEKTIV
Gjennom fransk, fra latin ‘varig’
svær, veldig, kraftig
Et durabelt slagsmål
Et durabelt uvær
En durabel fest
Brukt som adverb
Vinne durabelt
durabelig
ADJEKTIV
Durabel drabelig
En durabelig dragkamp
Brukt som adverb
Han kjempet durabelig
nynorskordboka
durabel
ADJEKTIV
Gjennom fransk, frå latin ‘varig’
svær, veldig, kraftig
Eit durabelt lass
Ein durabel fest
Brukt som adverb
Vinne durabelt
durabeleg
ADJEKTIV
Durabel drabeleg
Ein durabeleg dragkamp
Brukt som adverb
Laget slåst durabeleg