bokmålsordboka
ADJEKTIV
Fra lavtysk ‘fortreffelig, betydelig’; beslektet med drepe
En drabelig frokost
En drabelig innsats
Brukt som adverb
Kjempe drabelig
nynorskordboka
drabeleg
ADJEKTIV
Frå lågtysk ‘treffande’; samanheng med drepe
Ein drabeleg frukost
Ein drabeleg kamp
Brukt som adverb:
Streve drabeleg