bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Jamfør diktat
Noe som blir diktere; påbud, ordre
De ville ikke rette seg etter et slikt diktat
SUBSTANTIV
Av latin dicere ‘si’; jamfør diktere
(øving i) nedskriving etter opplesing
Ha diktat i engelsktimen
Tekst som er skrevet etter opplesing
Læreren rettet diktatene
Stenografere etter sjefens diktat
SUBSTANTIV
Fra latin ‘den som dikterer, befaler’; jamfør diktere
Statsleder med uinnskrenket styringsmakt; øverste makthaver i et diktatur
Person som stadig tvinger gjennom sin egen vilje; despot
SUBSTANTIV
Fra latin; jamfør diktator
Styreform der all politisk makt er samlet hos én person eller én gruppe; til forskjell fra demokrati
Overgangen fra diktatur til demokrati
Stat med diktatur som styreform
Leve i et diktatur
nynorskordboka
diktat
SUBSTANTIV
Jamfør diktat
Noko som blir diktere; påbod, ordre
Rette seg etter eit diktat frå høgaste hald
diktat
SUBSTANTIV
Av latin dicere ‘si’; jamfør diktere
(øving i) nedskriving etter opplesing
Ha diktat på skulen
Tekst som er skriven ned etter opplesing
Læraren retta diktatane
Stenografere etter diktat
diktator
SUBSTANTIV
Frå latin ‘den som dikterer, befaler’; jamfør diktere
Statsleiar med uavgrensa styringsmakt; øvste makthavar i eit diktatur
Sjølvrådig person; despot
diktatur
SUBSTANTIV
Frå latin; jamfør diktator
Styreform der éin person eller éi gruppe har uavgrensa makt; til skilnad frå demokrati
Overgangen frå diktatur til demokrati
Stat med diktatur som styreform
Leve i eit diktatur