wordify
bokmålsordboka
despot
SUBSTANTIV
Fra gresk ‘(hus)herre’
(hard og vilkårlig) enevoldsstyrer; tyrann
Tyrannisk og selvrådig person
Gå til ordforklaring for "despot"
despoti
SUBSTANTIV
despotisk styre; tyranni
Samfunn eller stat med despotisk styreform
Gå til ordforklaring for "despoti"
despotisme
SUBSTANTIV
despoti; maktsyke
Gå til ordforklaring for "despotisme"
despotisk
ADJEKTIV
eneveldig, tyrannisk
Et despotisk styre
herskesyk
En despotisk far
Gå til ordforklaring for "despotisk"
nynorskordboka
despot
SUBSTANTIV
Frå gresk ‘(hus)herre’
(hard og vilkårleg) einevaldsstyrar; tyrann
Tyrannisk og sjølvrådig person
despoti
SUBSTANTIV
Av despot
despotisk styre; tyranni
Samfunn eller stat med despotisk styreform
despotisme
SUBSTANTIV
despoti; maktsjuke
despotisk
ADJEKTIV
eineveldig, einveldig
Ein despotisk statsleiar
herskesjuk
Ein despotisk far