bygd | Wordify

bokmålsordboka

SUBSTANTIV

Norrønt bygð; av bygge

Landområde med mer eller mindre spredt bosetning som utgjør en naturlig enhet

Bygda har mange gårder

Vokse opp på bygda

Komme på bygda

Sentrum i en bygd

Dra ned i bygda for å handle

Han flyttet ned til bygda

Styringsenhet i et landområde; kommune

Ordføreren i bygda

I bestemt form entall: folket i en bygd

Hele bygda vet det

SUBSTANTIV

allmenning som blir styrt av en nemnd valgt av brukshavere; til forskjell fra statsallmenning

SUBSTANTIV

Bok som gir en framstilling av topografi, kulturliv, ætte- og gårdshistorie i en bygd eller i et bygdelag

SUBSTANTIV

Primitivt festningsverk (fra folkevandringstiden)

nynorskordboka

bygd

SUBSTANTIV

Norrønt bygð; av byggje

Landområde med meir eller mindre spreidd busetnad som utgjer ein naturleg heilskap

Bygda har mange gardar

Vekse opp på bygda

Kome på bygda

Sentrum i ei bygd

Reise ned i bygda

Styringseining i eit landområde; kommune

Ordføraren i bygda

I bunden form eintal: folket i ei bygd

Heile bygda veit det

bygdeallmenning, bygdeålmenning

SUBSTANTIV

allmenning som blir styrt av ei nemnd vald av bruksrettshavarar; til skilnad frå statsallmenning

bygdebok

SUBSTANTIV

Bok som greier ut om natur, ætte- og gardssoge, kulturliv og næringsliv i ei bygd eller eit bygdelag