bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Person som driver med ølbrygging; leder, eier av et bryggeri
SUBSTANTIV
Hus eller rom til klesvask
Om eldre forhold: hus til å brygge i
SUBSTANTIV
Fabrikk for ølbrygging
SUBSTANTIV
Norrønt bryggja; beslektet med bru
kai av treverk, utstikker
Arbeide på brygga (være laste- og lossearbeider)
Hus ved sjøen med brygge
Flytebrygge
Sjøhus (med brygge som det står på)
Bryggen i Bergen
Bryggene i Trondheim
nynorskordboka
bryggje, brygge
SUBSTANTIV
Norrønt bryggja; samanheng med bru
(tre)kai, utstikkar
Hus ved sjøen med bryggje
Arbeide på bryggja (vere laste- og lossearbeidar)
Som etterledd i:
Sjøhus (med bryggje som det står på)
bryggje, brygge
VERB
Mellomnorsk bryggja, same opphav som infinitiv av norrønt brugginn (perfektum partisipp)
Lage øl
Bryggje øl til jul
Bryggje og bake
Lage ein drikk av vatn, alkohol eller anna
Bryggje ein kopp kaffi
Bryggje opp til
Dra opp til
Lage seg til
Det bryggjer seg opp til debatt
Det brygde seg opp til uvêr
Bryggje på
Vere på det første utviklingssteget (av ein sjukdom)
Eg trur eg bryggjer på noko
Førebu, planleggje
Det er noko nytt ho bryggjer på
Bryggje saman
Lage til i ei snøggvending
Dikte, røre i hop