bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Stiv hatt med rund pull og smal brem; bowlerhatt
En eldre mann med bowler
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Person som spiller bowling; bowlingspiller
SUBSTANTIV
Stiv hatt med rund pull og smal brem; bowler
En gråhåret engelskmann med bowlerhatt
SUBSTANTIV
Av engelsk bowl ‘bolle, drikkekar’
Isavkjølt leskedrikk med eller uten alkohol, blandet og servert i en stor bolle og ofte med frukt i
Til velkomst fikk gjestene en bowle med kiwi og jordbærskiver i
nynorskordboka
bowlar
SUBSTANTIV
Frå engelsk
Person som spelar bowling; bowlingspelar
bowle, båle
SUBSTANTIV
Av engelsk bowl ‘bolle, drikkekar’
Iskald leskedrikk med eller utan alkohol, blanda og servert i ein stor bolle og ofte med frukt i
Ein bowle med sitron, lime, jordbær og agurk
bowl
SUBSTANTIV
Frå engelsk
Stor, skålforma fordjuping nytta mellom anna av skatar til kunststykke og øvingar
Gjere triks i bowlen
Idrettsgrein der skatar konkurrerer i øvingar i ein bowl
Delta i NM i bowl
bowle
VERB
Av engelsk bowl
Spele bowling
Bowle på laurdagskveldane