bokmålsordboka
bowl
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Stor, skålformet fordypning brukt blant annet av skater til kunststykker og øvelser
Gjøre triks i bowlen
Idrettsgren der skater konkurrerer i øvelser i en bowl
Han vant juniorklassen i bowl under NM i skateboard
SUBSTANTIV
Av engelsk bowl ‘bolle, drikkekar’
Isavkjølt leskedrikk med eller uten alkohol, blandet og servert i en stor bolle og ofte med frukt i
Til velkomst fikk gjestene en bowle med kiwi og jordbærskiver i
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Stiv hatt med rund pull og smal brem; bowlerhatt
En eldre mann med bowler
SUBSTANTIV
Fra engelsk
Person som spiller bowling; bowlingspiller
nynorskordboka
bowl
SUBSTANTIV
Frå engelsk
Stor, skålforma fordjuping nytta mellom anna av skatar til kunststykke og øvingar
Gjere triks i bowlen
Idrettsgrein der skatar konkurrerer i øvingar i ein bowl
Delta i NM i bowl
bowlar
SUBSTANTIV
Frå engelsk
Person som spelar bowling; bowlingspelar
bowling
SUBSTANTIV
Frå engelsk
kjeglespel der ein skal velte ned ti oppstilte kjegler med ei tung kule som ein sender av garde på ei bane
bowlingbane
SUBSTANTIV
Bane til å spele bowling