bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Det å være borger
Om eldre forhold: rett til å drive en viss næring
I bestemt form: borgerne i en by; middelklasse; til forskjell fra adel og arbeiderklasse
Nedsettende: spissborger
nynorskordboka
borgarskap
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
Det å vere borgar
Før: rett til å drive ei viss næring
borgarklasse; i bunden form: borgarane i ein by; til skilnad frå adel og arbeidarklasse