bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Norr. bjǫrn
Stort rovdyr i bjørnefamilie med kraftige lemmer, kort hale og små ører; brunbjørn; Ursus arctos
Bjørnen gå i hi om høsten
Ikke selge skinnet før bjørnen er skutt
Ikke satse på noe en ikke har
Sterk som en bjørn
Svært sterk
Stor og sterk kar; kjempe
En bjørn av en mann
SUBSTANTIV
SUBSTANTIV
Fellesbetegnelse for buskvekster med svart(rød)e bær i rosefamilie
Frukt fra planter i gruppa bjørnebær
SUBSTANTIV
grav til å fange bjørn i
nynorskordboka
bjørn
SUBSTANTIV
Norr. bjǫrn
Stort, lode rovdyr i bjørnefamilie med kraftige lemer, kort hale og små øyre; brunbjørn; Ursus arctos
Bjørnen går i hi om hausten
Ikkje selje skinnet før bjørnen er skoten
Ikkje rekne for visst noko ein ikkje har
Sterk som ein bjørn
Svært sterk
(stor og) sterk kar; kjempe
Ein bjørn av ein kar
(del av) bruksting som til dømes bendekrok til kjetting og blindnagle i tømra hus
bjørne
SUBSTANTIV
Av bjørn
bjørnebinne
SUBSTANTIV
bjørnebrodd
SUBSTANTIV
Lita plante i bjørnebroddfamilie med gulkvite blomstrar; Tofieldia pusilla