bokmålsordboka
ADJEKTIV
Av barke
Et barket ansikt
Barkede never
VERB
Ta barken av
Barke trær
Garve (seil, fiskegarn og lignende) med utkok av bark
barke
VERB
Bære, fare, sette
Det barker helt galt av sted
Barke i hop
Ryke sammen, gå løs på hverandre
Barke sammen
Gå i kamp
De to motstanderne barket sammen
nynorskordboka
barka
ADJEKTIV
barkar
SUBSTANTIV
(av barke, garvar
barkarole
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk barcarole, frå italiensk barcarola ‘båtsang’ og barcaruolo ‘gondolførar’; samanheng med bark
Nemning på songane til venetiansk gondolførar
Instrumentalstykke som minner om ein barkarole
barkasse
SUBSTANTIV
Frå fransk og italiensk, av seinlatin barca; jamfør bark
Stor båt som høyrer til på eit skip