bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Norr. bǫrkr
Ytterste lag på trestammer og grener
Skave bark
Mellom barken og veden
I en vanskelig stilling
De havnet mellom barken og veden
Ytterste lag i et organ
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra italiensk, av senlatin barca ‘båt’, jamfør norrønt barki ‘skipsbåt’
Tre- til femmastet seilskip
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk barcarole, fra italiensk barcarola ‘båtsang’ og barcaruolo ‘gondolfører’; beslektet med bark
Betegnelse for sangen til venetiansk gondolfører
Instrumentalstykke som minner om en barkarole
SUBSTANTIV
Fra fransk og italiensk, av senlatin barca; jamfør bark
Stor båt som hører til på et skip
nynorskordboka
bark
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå italiensk, av seinlatin barca ‘båt’, jamfør norrønt barki ‘skipsbåt’, opphavleg frå koptisk
Tre- til femmasta seglskip
barkar
SUBSTANTIV
(av barke, garvar
barkarole
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk barcarole, frå italiensk barcarola ‘båtsang’ og barcaruolo ‘gondolførar’; samanheng med bark
Nemning på songane til venetiansk gondolførar
Instrumentalstykke som minner om ein barkarole
barkasse
SUBSTANTIV
Frå fransk og italiensk, av seinlatin barca; jamfør bark
Stor båt som høyrer til på eit skip