bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk barcarole, fra italiensk barcarola ‘båtsang’ og barcaruolo ‘gondolfører’; beslektet med bark
Betegnelse for sangen til venetiansk gondolfører
Instrumentalstykke som minner om en barkarole
nynorskordboka
barkar
SUBSTANTIV
(av barke, garvar
barkarole
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk barcarole, frå italiensk barcarola ‘båtsang’ og barcaruolo ‘gondolførar’; samanheng med bark
Nemning på songane til venetiansk gondolførar
Instrumentalstykke som minner om ein barkarole
bark
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå italiensk, av seinlatin barca ‘båt’, jamfør norrønt barki ‘skipsbåt’, opphavleg frå koptisk
Tre- til femmasta seglskip
barke
SUBSTANTIV
Norrønt barki
strupe; framsida av halsen