bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av latin aura ‘pust, luftdrag’
Utstråling eller stemning som karakteriserer en person, en gjenstand eller et sted
En aura av makt
Ha en aura av mystikk omkring seg
Et rom med en aura av noe betydningsfullt
I parapsykologi eller lignende: felt av (åndelig) energi som omgir mennesker, dyr og planter, og som enkelte personer kan merke eller se
Analysere auraen
Auraen måles i farger
I medisin: forvarsel i form av sanseinntrykk, særlig før migrene- eller epilepsianfall
VERB
Det auret med mus
nynorskordboka
aura
SUBSTANTIV
Av latin aura ‘pust, luftdrag’
Utstråling eller stemning som karakteriserer ein person, ein gjenstand eller ein stad
Ein aura av makt
Ha ein aura av mystikk kring seg
Eit hotell med ein aura av gammal luksus
I parapsykologi eller liknande: felt av (åndeleg) energi som omgjev menneske, dyr og planter, og som enkelte personar kan merke eller sjå
Analysere auraen
Auraen målast i fargar
I medisin: førevarsel i form av sanseinntrykk, særleg før migrene- eller epilepsianfall
aure
VERB
Av aur
Blande eller fylle med aur
Om sjø eller elv: hole ut eller skylje bort jorda
Elva har aura unna bakken
aure
VERB
Vere yrjande full av; kry
Tuva aura med maur
Det aura med makk i osten