aur | Wordify

bokmålsordboka

SUBSTANTIV

Norrønt aurr

Grus og grov sand blandet med småstein

Fast og hard grunn med mye aur særlig under laget av matjord

SUBSTANTIV

Av latin aura ‘pust, luftdrag’

Utstråling eller stemning som karakteriserer en person, en gjenstand eller et sted

En aura av makt

Ha en aura av mystikk omkring seg

Et rom med en aura av noe betydningsfullt

I parapsykologi eller lignende: felt av (åndelig) energi som omgir mennesker, dyr og planter, og som enkelte personer kan merke eller se

Analysere auraen

Auraen måles i farger

I medisin: forvarsel i form av sanseinntrykk, særlig før migrene- eller epilepsianfall

SUBSTANTIV

Aur

nynorskordboka

aur

SUBSTANTIV

Norrønt aurr

Grus og grov sand blanda med småstein

Fast og hard grunn med mykje aur særleg under laget av matjord

aura

SUBSTANTIV

Av latin aura ‘pust, luftdrag’

Utstråling eller stemning som karakteriserer ein person, ein gjenstand eller ein stad

Ein aura av makt

Ha ein aura av mystikk kring seg

Eit hotell med ein aura av gammal luksus

I parapsykologi eller liknande: felt av (åndeleg) energi som omgjev menneske, dyr og planter, og som enkelte personar kan merke eller sjå

Analysere auraen

Auraen målast i fargar

I medisin: førevarsel i form av sanseinntrykk, særleg før migrene- eller epilepsianfall

aurbotn

SUBSTANTIV

Aur

aure

SUBSTANTIV

Norrønt aurriði ‘den som fer att og fram på aurbotn (i gytetida)'

laksefisk med fleire svarte flekker langs buksida enn laks; Salmo trutta