bokmålsordboka
ølebrød
SUBSTANTIV
Suppe av kokt øl med brødterninger og rosiner
ølending
SUBSTANTIV
Person fra den svenske øya Øland
ølet, ølete
ADJEKTIV
Påvirket eller beruset av øl
Fet og oppsvulmet på grunn av øldrikking
nynorskordboka
øle
SUBSTANTIV
Norrønt ǿli; samanheng med ale
stakkar, tufs; i ordtak:
Eit øle i kvart bøle
Ein stakkar, eit utskot i kvar slekt
øle
VERB
Av od
Hisse (opp), eggje
Ein kan øle han opp til kva det er
Smeikje, rose, smiske for; kjæle (med)
øle med krøtera
øle
VERB
Av øl; jamfør ølje
Verme (opp), ølje
øle kaffien
Sola øla opp lufta
Stråle ut eller gje frå seg varme; ølje
Det ølar av omnen
Det ølar mot meg (varm luft slår imot meg)
øle
VERB
Av øl
Drikke øl
Dei sat og øla