åsyn | Wordify

bokmålsordboka

SUBSTANTIV

Norrønt ásýn, egentlig ‘påsyn’

I bibelspråk: ansikt

For Guds åsyn

Spøkefullt:

Det var hyggelig å se ditt blide åsyn

Nå sjelden:

For ens åsyn (i ens påsyn)

SUBSTANTIV

Norrønt ásynja; av ås

I norrøn mytologi: gudinne som tilhører den fremste gudeslekta

nynorskordboka

åsyn

SUBSTANTIV

Norrønt ásýn f; av å og syn

Det å sjå på; påsyn; særleg i religiøst mål:

For Guds (Herrens) åsyn (for Guds auge, i Guds påsyn)

andlet

Han var mørk i åsyna

Stå åsyn til åsyn med ein

Han såg henne rett i åsyna

Ofte i religiøst mål:

Herren lyfte sitt åsyn på deg og gjeve deg fred

åsynje

SUBSTANTIV

Norrønt ásynja; av ås

I norrøn mytologi: norrøn gudinne, kvinneleg ås