wordify
bokmålsordboka
vom
SUBSTANTIV
Norrønt vomb
Magesekk hos dyr; den fremste og største av de fire magesekkene til drøvtyggere
Vomma ligger på venstre side i bukhulen
Mageparti hos menneske; ofte nedsettende: (stor) magesekk hos menneske
ølvom
Fylle vomma
vomfyll
SUBSTANTIV
Av fyll
Fôr eller mat som det er lite næring i, men som fyller opp i vomma eller magen
vomitiv
SUBSTANTIV
Fransk vomitif, av vomir ‘spy’, fra latin vomere
brekkmiddel
vomere
VERB
Latin
Spy, kaste opp
nynorskordboka
vom
SUBSTANTIV
Norrønt vǫmb
magesekk hos dyr; den fremste og største av dei fire magesekkene hos jortarar; jamfør nettmage, bladmage og løypemage
Vomma ligg på venstre sida i bukhola
Ofte nedsetjande: (stor) magesekk hos menneske; buk
ølvom
Full vom gjev rak rygg
Noko som kvelver seg ut eller opp og liknar på ei vom (1 og 2)
Ei stor vom av den lause seglduken
vomfyll
SUBSTANTIV
Fôr eller mat som det er lite næring i, men som fyller opp i vomma eller magen
vomitiv
SUBSTANTIV
Fransk vomitif av vomir ‘spy’; av vomere
Middel som får ein til å kaste opp, brekkmiddel
vomkast
SUBSTANTIV
Magesjukdom (kolikk, spreng, trommesjuke) hos dyr