wordify
bokmålsordboka
buk
SUBSTANTIV
Norrønt búkr
Mageregion hos dyr
Hestene stod i vann til buken
mage på menneske
Mannen fikk alvorlige skader i buken
Rundet del på beholder eller lignende
Understell på flykropp; jamfør buklande
Gå til ordforklaring for "buk"
bokollektiv, bukollektiv
SUBSTANTIV
Gruppe av personer som bor sammen og deler på utgifter og arbeidsoppgaver i forbindelse med boligen; bofellesskap; jamfør kollektiv
bouquet, buké, buke
SUBSTANTIV
Fra fransk; samme opprinnelse som bukett
Særlig om vin: duft; aroma
Vinens krydrede og sødmefylte bouquet passet godt til maten
nynorskordboka
buk
SUBSTANTIV
Norrønt búkr
Mageregion hos dyr eller fisk
Buken på hesten
Ein torsk med stor buk
mage på menneske
Bogen del av noko
Buken i ei not
Understell på flykropp; jamfør buklande
bouquet, buké, buke
SUBSTANTIV
Frå fransk; same opphav som bukett
Særleg om vin: fin ange, duft; aroma
Ein vin med fint utvikla bouquet av raude bær og krydder
bukett
SUBSTANTIV
Av fransk bouquet, av bois ‘skog’, opphavleg germansk
Knippe med blomstrar
Ein bukett med blåveis
Del av grønsak som minner om ein bukett; jamfør brokkolibukett
I overført tyding: samling
Ein bukett songar